Stap 4 – Heb ik hoofd- of buikhonger?
Feel free to eat chocolate!
Listen to your body. Because if you don’t who will?
Daar zijn we dan, aanbeland bij de laatste stap naar meer eet-vrijheid. We hebben de eerste stappen al gezet naar meer zelfliefde en we hebben de hokjes en eetregels gedag gezwaaid.
Vandaag wil ik het met je hebben over luisteren naar je lichaam.
Wanneer je een hoop diëten of tips van anderen hebt gevolgd, is de kans groot dat je het luisteren naar je lichaam bent kwijt geraakt.
Dat je het verschil niet meer weet tussen fysieke honger (buikhonger) of emotionele honger (hoofdhonger).
Door te luisteren naar je lichaam en deze vanuit liefde te voeden, zul je merken dat er een rust over je heen komt.
Wanneer ik zeg: luisteren naar je lichaam dan hoor ik vaak mensen zeggen, ‘dan eet ik alleen nog maar chocolade’.
En die opmerking snap ik.
Echter komt die nog steeds voort uit een beperkende overtuiging. Eentje die zegt dat je die chocolade niet mag. Doordat jij jezelf altijd hebt verteld dat je het niet mag omdat je daar dik van word en je verteld jezelf dat het het nu ineens wel mag, dan zal je brein inderdaad in eerste instantie de hele dag alleen maar chocolade willen.
Dit is ook een kwestie van ontdekken en ervaren.
Want sta jij er wel eens bij stil wat voeding eigenlijk met je doet gedurende de dag?
Heb jij er wel eens over nagedacht dat een simpel ontbijtje er voor kan zorgen dat jij later op de dag snaaimomenten krijgt en je enorm vermoeid voelt?
Als kind at je wanneer je honger had en stopte je met eten wanneer je vol zat. Zo zit ons systeem in elkaar.
De opdracht voor vandaag is dan ook om eens te gaan luisteren naar wat je lijf je aangeeft. En dan bedoel ik: eten wanneer je honger hebt, niet wanneer je van jezelf mag eten. Want als jij om half twaalf al trek hebt waarom zou je dat uitstellen tot twaalf uur omdat het dan pas lunch tijd is?
Jij mag eten gaan zien als brandstof voor je lichaam en niet een manier om zo snel mogelijk af te vallen.
Je mag gaan vertrouwen op je honger en verzadigingshormonen.
Ook wel leptine en ghreline genoemd.
Leptine is een hormoon dat er voor zorgt dat je hersenen het seintje krijgen dat je verzadigd bent. Leptine is actief in je vetcellen. Wanneer we eten wordt door het vetweefsel leptine aangemaakt. De leptine gaat via het bloed naar de hersenen en de hersenen zien de extra hoeveelheid leptine als boodschap, wat leidt tot een verzadigingsgevoel.
Ghreline is het hormoon dat aangeeft dat je honger hebt, het stimuleert je eetlust en leidt tot de boodschap: ‘vrouw, je moeten wat eten, je hebt trek’.
Nu is het zo dat hoe meer vetcellen je hebt des te meer leptine je in je lichaam hebt en dat betekent dat er meer meer signaaltjes van honger naar je hersenen gestuurd worden. Uiteindelijk worden de hersenen door een overkill aan signalen minder gevoelig voor het hormoon leptine. Je krijgt dus minder duidelijk een signaal dat je verzadigd bent.
Heb je ooit wel eens gehoord dat je na twintig minuten het seintje krijgt dat je vol zit? Dat komt omdat leptine er gemiddeld twintig minuten over doet voordat het signaal word afgegeven naar je hersenen. Dat is dus één van de redenen dat het belangrijk is om niet te snel te eten.
Je kunt je voorstellen dat wanneer een van de twee hormonen uit balans is je de verkeerde seintjes binnen krijgt.
Hoe zorg je ervoor dat deze twee hormonen in balans blijven:
> Rust en slaap. Plan voor jezelf iedere week een momentje voor jezelf. Even wat me-time en zorg voor een goede nachtrust.
> Zorg voor een stabiele bloedsuikerspiegel. Dit voorkomt ook die vreselijke moeheidsdipjes na de lunch/avondeten en rond 16u. Hoe je dat doet: vetten en eiwitten toevoegen bij je maaltijden.
> Voed je lichaam zodat je alle belangrijke vitamines en mineralen binnen krijgt.
Voor deze module heb ik iets grotere opdrachten voor je. Neem dan rustig de tijd om deze te maken. Je vindt ze onder de namen: ‘Tijd voor mij’, ‘wees in het moment’ en ‘waarom en wat’.